چقدر به نیازهای فرزندتان اهمیت می‌دهید؟ چقدر از نظر عاطفی به آنان پاسخگو هستید؟ آیا با غفلت عاطفی و اثرات آن بر زندگی فرزندتان آشنا هستید؟ چگونه می‌توان غفلت عاطفی را به کمترین حد ممکن رساند؟
اگر پاسخ مناسبی به این سوالات ندارید نگران نباشید. ما در این مقاله شما را با غفلت عاطفی، تاثیرات آن و نحوه کم‌کردن آن آشنا خواهیم کرد.
غفلت عاطفی چیست و چه تاثیری بر زندگی فرزندمان دارد؟
غفلت عاطفی به معنی شکست والدین در برآورده کردن نیازهای عاطفی فرزندشان است. زمانی که والدین در دسترس کودک نباشند، از نظر عاطفی پاسخگوی کودک نباشند و تبادلات عاطفی بسیار محدودی داشته باشند، می‌توانیم بگوییم که کودک مورد غفلت عاطفی قرار گرفته است.
غفلت عاطفی در رشد مغزی کودکان تداخل ایجاد می‌کند، آنان را مستعد اختلالات روانی می‌کند، بر روابط آینده کودکان تاثیر منفی می‌گذارد، باعث رشد دلبستگی ناایمن در آنها می‌شود و در تحصیل آنان نیز اختلال ایجاد می‌کند.
در ادامه به چند نمونه از تجربه غفلت عاطفی در دوران کودکی پرداخته‌ایم:
نمونه‌هایی از غفلت عاطفی:
از نظر عاطفی در دسترس نبودن:
بعضی از والدین از نظر عاطفی در دسترس نیستند. بنابراین ارتباط کودک با آنها از نظر سطح با مشکلاتی مواجه می‌شود. آنها ارتباطی از نظر عاطفی با کودک خود برقرار نمی‌کنند و این عواقبی را برای آن کودک به همراه دارد که ناشی از غفلت عاطفی است.
نادیده‌گرفتن احساس کودک:
در بعضی از کودکانی که درگیر غفلت عاطفی می‌شوند، والدین پاسخگو احساسات آنها نیستند. این کودکان از نظر عاطفی نادیده گرفته می‌شوند. در چنین شرایطی والدینی که از احساسات کودک غافل هستند ممکن است او را نادیده بگیرند. همچنین ممکن است به کودک عباراتی مانند «گریه نکن»، «قوی‌تر باش» و «مرد گریه نمی‌کند» را به بچه بگویند. در چنین شرایطی کودک در معرض غفلت عاطفی قرار دارد.
محبت نکردن:
کودکان نیاز به محبت فیزیکی والدین خود دارند. آنها می‌خواهند در آغوش گرفته و بوسیده شوند. والدینی که از چنین شکل محبتی به کودک غافل می‌شوند، ممکن است او را در شرایط نامناسبی قرار دهند و به نیاز او پاسخ ندهد.
توجه ناکافی:
بعضی از کودکان به صورت ذاتی نیاز به توجه بیشتری دارند. به خصوص کودکانی که در دوره رشد خود با مشکلات و عارضه‌های خاصی روبرو می‌شوند. آنها ممکن است در مورد سلامتی خود یا حتی زندگیشان احساس نگرانی کنند. خیلی مهم است که به دستاوردهای کودک خود توجه کنید و در مواقعی که پریشانی را تجربه می‌کند، او را دلداری دهید.
اعتبار ندادن به عواطف کودک:
در مواردی کودک تجربه‌ای یا احساساتی را دارد که باید به آن اعتبار داد و به او توجه کرد. در زمانی که کودک این توجه را نمی‌گیرد با چالش‌های روانشناختی متعددی روبرو می‌شود. به خصوص کودکانی که تجربه‌ای از قلدری در محیط تحصیلی دارند، کاملا نیازمند حمایت و پشتیبانی خانواده خود هستند. در بسیاری از موارد والدین حق را به فرزند خود نمی‌دهند و ممکن است از رفتار او انتقاد می‌کنند.
تشویق نکردن:
کودکان نیاز دارند که در مورد علایق و استعدادهای خود تشویق شوند. در زمانی که والدین آنها را در مسیر یافتن استعداد و توانایی تشویق نمی‌کنند، ممکن است آن کودک سرخورده شود. چنین تجربیاتی می‌تواند میزان عزت نفس را در بزرگسالی کودک کاهش دهد و او احساس ارزشمندی نکند. تصور کنید کودکی در ورزش شنا استعداد دارد و این توانایی او نادیده گرفته می‌شود. یا حتی به سمت ورزش دیگری سوق داده می‌شود که به آن علاقه‌ای نداد. دقیقا همینجاست که باید برگردیم و به عنوان والدین تصمیم صحیح‌تری در مورد تشویق کودک خود بگیریم.
چگونه از فرزندمان غافل نمانیم؟
به نیازهای کودک‌تان توجه کنید
شما باید موفق شوید این پیام را به کودک بدهید که همه نیازها‌یش اهمیت دارند و برای شما مهم‌اند. میزان توجه شما به نیازهای کودک، ارتباط مستقیمی با احساس دوست‌داشتنی و مهم‌بودن آنان دارد. سعی کنید که مرتب کودک را در آغوش بگیرید و او را ببوسید. و همچنین نسبت به نیازهای فیزیولوژیکی او حساس باشید.
پاسخگوی احساسات کودک‌تان باشید
احساسات کودک را به رسمیت بشناسید و آنان را به‌خاطر احساسات‌شان سرزنش نکنید. احساسات کودک را به او انعکاس دهید و به او نشان دهید که احساساتش برای شما مهم‌اند. با احساسات او برخوردی همدلانه داشته باشید و او را به ابراز احساساتش تشویق کنید.
به کودک‌تان عشق بی‌قید و شرط دهید
کودک شما باید این پیام را از شما بگیرد که فارغ از همه کمی‌وکاستی‌هایش، شما او را دوست دارید. دوست‌داشتن فرزندتان را محدود به شرط و شروط خاصی نکنید و او را بی‌قید و شرط دوست داشته باشید.
برای کودک‌تان وقت بگذارید
وقت‌گذاشتن و سپری کردن اوقات مشترک یکی از راه‌های ابراز عشق و علاقه به کودک است. اینگونه شما اتصال عاطفی خود را با کودک قوی‌تر می‌کنید. به میزانی که تبادلات عاطفی بین شما و کودک‌تان بیشتر باشد، کودک بیشتر احساس امنیت می‌کند و بیشتر متوجه این موضوع می‌شود که شما به او اهمیت می‌دهید.
سخن نهایی
ما در این مقاله از غفلت‌عاطفی، تاثیرات آن و راه‌های دوری از آن سخن گفتیم. غفلت عاطفی به معنی عدم پاسخگویی به احساسات و نیازهای کودک است و می‌تواند زندگی کودک را به شدت تحت تأثیر قرار دهد. ما برای غافل نماندن از فرزندمان باید پاسخگوی نیازها و احساسات او باشیم، به او عشق بی‌قید و شرط دهیم و با او وقت بگذرانیم.
