شما هم تا به حال به درمانگرتان دروغ گفته‌اید؟
گاهی اوقات، مراجعین در جلسات درمانی از بیان تمام حقیقت خودداری می‌کنند یا حتی به درمانگرشان دروغ می‌گویند. این مسئله برای بسیاری از افراد ممکن است آشنا باشد و به‌طور طبیعی در روند درمان رخ دهد. وقتی مراجع در ابتدا با درمانگر خود آشنا می‌شود، ممکن است به دلایل مختلف احساس کند که نمی‌تواند تمام حقیقت را بیان کند. این موضوع می‌تواند ناشی از احساس شرم، ترس از قضاوت، یا حتی عدم آمادگی برای مواجهه با مسائل دردناک باشد.
تحقیقات نشان می‌دهند که دروغ گفتن به درمانگر موضوعی شایع است. بر اساس مطالعه‌ای که در سال 2015 توسط دانشگاه کلمبیا انجام شد، 93 درصد از افراد شرکت‌کننده در تحقیق اذعان کردند که حداقل یک‌بار به درمانگر خود دروغ گفته‌اند (Matt Blanchard، 2015 و Barry A. Farber). این آمار نشان‌دهنده آن است که دروغ گفتن در جریان درمان به‌ویژه در مراحل اولیه آن، ممکن است جزئی از فرآیند طبیعی درمان باشد. اما چرا مراجعین این کار را انجام می‌دهند؟ و چه عواقبی برای آنها خواهد داشت؟
دلایل دروغ گفتن مراجعین به درمانگر
دلایل زیادی وجود دارد که چرا مراجعان ممکن است از بیان حقیقت خود در درمان خودداری کنند. در اینجا برخی از مهم‌ترین دلایل آن بررسی می‌شود:
1. آنها می‌خواهند مودب باشند.
در ابتدا، بسیاری از مراجعان ممکن است از آنچه در دل دارند، به دلیل ترس از ناراحت کردن درمانگر یا بی‌احترامی به او خودداری کنند. به‌طور مثال، اگر درمانگر از مراجع بپرسد: «آیا درمان برایتان مفید بوده است؟»، مراجع ممکن است به دلیل احترام یا ترس از ناراحتی درمانگر، پاسخ مثبت بدهد، حتی اگر احساس کند که درمان هنوز برای او مفید واقع نشده است. این نوع دروغ گفتن معمولاً ناشی از تلاش برای اجتناب از ایجاد ناراحتی در رابطه است.
2. آنها نمی‌خواهند درمانگر را ناراحت کنند.
در بسیاری از موارد، مراجعان از گفتن حقیقت درباره اشتباهات یا عدم موفقیت‌ها خودداری می‌کنند تا درمانگر خود را ناراحت نکنند. مثلاً اگر درمانگر از آنها بخواهد تکالیفی را انجام دهند، مراجع ممکن است از گفتن اینکه تکالیف را انجام نداده یا در انجام آنها کوتاهی کرده‌اند، خودداری کنند. در این حالت، مراجع به‌دنبال راضی نگه داشتن درمانگر است و نمی‌خواهد او را از عملکرد خود ناامید کند.
3. موضوع صحبت ناراحت‌کننده است.
صحبت کردن در مورد مسائل حساس و عاطفی می‌تواند بسیار سخت و ناراحت‌کننده باشد. بسیاری از مراجعان از به‌اشتراک‌گذاری تجربیات تروماتیک یا مشکلات خود با درمانگر خود احساس ترس می‌کنند. به‌طور خاص، صحبت در مورد رویدادهای تروماتیک یا رفتارهای منفی که خود فرد مرتکب شده است، می‌تواند بسیار دشوار باشد. در چنین شرایطی، فرد ترجیح می‌دهد از بیان حقیقت خودداری کند و موضوعات دردناک را انکار کند یا از آنها طفره برود.
4. به خودشان دروغ می‌گویند.
یکی از دلایل مهم دیگری که افراد ممکن است به درمانگر خود دروغ بگویند، این است که خودشان از حقیقت پنهان شده‌اند. در حقیقت، گاهی اوقات مراجعان به خودشان دروغ می‌گویند تا از مواجهه با مشکلات داخلی خود فرار کنند. برای مثال، فردی که به‌طور مداوم از مواد مخدر استفاده می‌کند، ممکن است به‌دلیل عدم پذیرش واقعیت، به درمانگر خود بگوید که هیچ مشکلی در مصرف مواد ندارد. این نوع انکار خود می‌تواند به عنوان یک مکانیسم دفاعی در برابر درد یا شرم عمل کند.
5. احساس شرم می‌کنند.
صحبت کردن در مورد مسائل شرم‌آور برای بسیاری از افراد دشوار است. برخی از مراجعان ممکن است از بیان برخی از مسائل خودداری کنند زیرا از روبرو شدن با احساس شرم و ضعف خود می‌ترسند. مثلاً اگر فردی در گذشته کارهای نادرستی انجام داده باشد، مانند خیانت در رابطه، ممکن است از گفتن حقیقت در مورد این موضوع اجتناب کند تا از شرم جلوگیری کند. در این صورت، فرد احساس می‌کند که اگر حقیقت را بگوید، درمانگر او را قضاوت خواهد کرد.
6. آنها می‌خواهند مورد پسند واقع شوند.
بسیاری از مراجعان از ترس اینکه درمانگر آنها را قضاوت کند یا آنها را ضعیف و ناکارآمد بداند، تمایل دارند فقط درباره موفقیت‌ها و دستاوردهای خود صحبت کنند. ممکن است آنها از بیان شکست‌ها، نقاط ضعف یا کمبودهایی که در روند درمان دارند، خودداری کنند زیرا از اینکه ممکن است درمانگر آنها را ناتوان یا بی‌کفایت بداند، می‌ترسند. به همین دلیل، آنها ممکن است تلاش کنند تنها موفقیت‌های خود را برجسته کنند تا تصویری مثبت از خود به درمانگر ارائه دهند.
7. آنها آماده صحبت در مورد آن نیستند.
گاهی اوقات مراجعان هنوز آماده صحبت کردن در مورد موضوعات ناراحت‌کننده نیستند. این می‌تواند به‌ویژه زمانی رخ دهد که آنها از تغییرات خاصی در رفتار خود ترس دارند یا از آن می‌ترسند که درمانگر آنها را وادار به کنار گذاشتن رفتارهای منفی خود کند، مانند سیگار کشیدن یا خوردن غذای ناسالم. این افراد ممکن است نگران باشند که اگر حقیقت را بگویند، درمانگر از آنها بخواهد که عادت‌های مضر خود را کنار بگذارند و ممکن است احساس کنند که برای جایگزینی آنها هیچ گزینه‌ای ندارند.
عواقب صداقت نداشتن با درمانگر
در حالی که ممکن است برخی از مراجعان به دلایل مختلف از گفتن حقیقت به درمانگر خود خودداری کنند، این رفتار می‌تواند عواقب جدی به همراه داشته باشد. درمان یک فرایند زمان‌بر است که نیاز به تعهد، تلاش و همکاری صادقانه از سوی مراجع دارد. اگر مراجع صادق نباشد، روند درمان مختل خواهد شد و پیشرفت مورد انتظار به‌دست نخواهد آمد. در حقیقت، اولین قدم در حل هر مشکلی، تصدیق و پذیرش آن است. اگر مراجع از بیان حقیقت و مشکلات خود اجتناب کند، چگونه می‌تواند انتظار داشته باشد که این مشکلات حل شوند؟
هنگامی که مراجع از گفتن حقیقت به درمانگر خود اجتناب می‌کند، احتمالاً مشکلات بیشتری برای او ایجاد خواهد شد. به‌ویژه اگر موضوعات پنهان شده از نظر عاطفی بار زیادی داشته باشند، تأخیر در صحبت کردن در مورد آنها می‌تواند به مشکلات عمیق‌تر و پیچیده‌تری منجر شود. برای مثال، دروغ گفتن در مورد مصرف مواد مخدر یا رفتارهای آسیب‌زای دیگر ممکن است به‌طور مستقیم روند درمان را متوقف کند و فرد را از دستیابی به بهبودی واقعی دور نگه دارد.
چگونه بر این چالش غلبه کنیم؟
اگر از گفتن حقیقت به درمانگر خود احساس ناراحتی می‌کنید، نخستین گام این است که به‌دقت بررسی کنید چرا این احساس را دارید. گاهی اوقات علت این احساس ممکن است ترس از قضاوت، احساس شرم یا فقدان اعتماد به درمانگر باشد. مهم است که این موضوعات را شناسایی کرده و برای رفع آنها اقدام کنید.
در صورتی که شما و درمانگر درک یکسانی از موضوعات درونی شما ندارید یا احساس نمی‌کنید که در این رابطه به‌اندازه کافی راحت باشید، شاید نیاز باشد در مورد این موضوع با درمانگر صحبت کنید. اگر این مسئله همچنان ادامه دارد، تغییر درمانگر یا جستجوی روش درمانی دیگری می‌تواند به شما کمک کند تا در جلسات خود احساس راحتی بیشتری پیدا کنید.
نتیجه‌گیری
در نهایت، درمان فرآیندی است که به صداقت و همکاری نیاز دارد. اگر مراجعان از گفتن حقیقت به درمانگر خود خودداری کنند، احتمالاً به درمان واقعی و تغییرات مثبت نخواهند رسید. مواجهه با حقیقت، هرچند دشوار، گامی اساسی در مسیر بهبودی است. اگر شما از بیان حقیقت در درمان خودداری می‌کنید، این موضوع را با درمانگر خود در میان بگذارید و سعی کنید دلیل اصلی این احساس را شناسایی کنید. درمان، زمانی مؤثر خواهد بود که شما با خودتان و درمانگر خود کاملاً صادق باشید و با هم برای حل مشکلات و چالش‌ها به پیش بروید.
مداینفینیت را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
اینستاگرام | فیسبوک | ایکس | یوتیوب | لینکدین
