سوء استفاده جنسی از کودکان؛ والدین در چنین موقعیتی بهتر است چگونه واکنش نشان دهند؟
سوء استفاده جنسی از کودکان مسئله نگران کننده‌ای است که کودکان بی‌شماری را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد. سازمان جهانی بهداشت، سوء استفاده جنسی از کودک را اینگونه تعریف می‌کند: «درگیر شدن کودک در فعالیت جنسی که او کاملاً آن را درک نمی‌کند و قادر به رضایت آگاهانه نیست، یا کودک از نظر رشدی برای آن آماده نیست، یا اینکه قوانین یا تابوهای اجتماعی جامعه را نقض می‌کند». یکی از نگران‍ی‌های والدین اغلب این موضوع است که چرا کودکان در مورد سوء استفاده جنسی سکوت می‌کنند. اما واکنش والدین به اولین افشاگری‌های کودکان می‌تواند به پیشگیری کمک کند.
تلاش‌های مبتنی بر پیشگیری در 25 سال گذشته برای محافظت از کودکان کارساز نبوده است. در سال 1998،Finkelhor آمار زیر را گزارش کرده است: «تخمین زده می شود که یک دختر از هر سه دختر و یک پسر از هر شش تا ده پسر، حداقل یک بار در دوران کودکی مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند.»
امروزه طبق گزارشهای National Sexual Violence Resource Center، یک دختر از هر سه دختر و یک پسر از هر شش پسر، قبل از سن هجده سالگی مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند. طبق یک مطالعه جدید، 16 درصد از کودکان آمریکایی (زیر 18 سال) حداقل یک نوع سوء استفاده جنسی آنلاین را تجربه کرده‌اند (Finkelhor و همکاران, 2022). خدمات حفاظت از کودکان، هر 9 دقیقه یکبار یک ادعای سوء استفاده جنسی از کودکان را ثبت می‌کند (RAINN). با این حال، اعداد موجود شیوع واقعی را دست کم می‌گیرند، با 30٪ مواردی که گزارش نشده‌اند (CSA Prevention and Protection Center).
چرا کودکان آزار جنسی را پنهان می‌کنند؟
در مجموعه تلویزیونی Quiet on Set، بازیگران Nickelodeon دهه 1990 ، آزار جنسی مداوم توسط برخی از تهیه کنندگان و کارمندان شبکه را که اکنون بنام و محکوم شده‌اند فاش می‌کنند.
در واکنش به مصاحبه با بازیگران کودک Nickelodeon والدین می‌گفتند «چطور ممکن است این اتفاق بیفتد؟» یا «چرا این بچه‌ها قبل از این جنایات را فاش نکردند؟»
برای اینکه آزار جنسی کودکان اتفاق بیفتد، باید هم فرصت و هم پنهان‌کاری وجود داشته باشد. مجرمان جنسی راه‌هایی برای خلوت کردن با خردسالان پیدا می‌کنند و از قدرت، اجبار، فریب، دروغ، تهدید و ایجاد ترس و شرم استفاده می‌کنند تا سوء استفاده را مخفی نگه دارند. هنجارهای اجتماعی پیرامون مباحث جنسی، کشمکش‌ها در مورد افشاگری را تداوم می‌بخشند.
بسیاری از کسانی که مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند، ممکن است در مورد تأخیر در افشای اطلاعات بگویند: «او به من گفت که من خاص هستم، و من این را دوست داشتم»، «او چیزهایی را که می‌خواستم برایم می‌خرید»، «او به من گفت هیچ کس حرفهای مرا باور نخواهد کرد»، «اگر حقیقت را می‌گفتم همه می‌گفتند من نفرت‌انگیزم، آنها من را مقصر می‌دانستند»، یا «فکر می‌کردم اگر حقیقت را بگویم به دردسر میافتم یا دستگیر می‌شوم».
والدین هنگام مواجه با افشاگری فرزندشان در مورد سوء استفاده جنسی بهتر است چگونه برخورد کنند؟
بسیار مهم است که والدین و سایر بزرگسالان مورد اعتماد که افشای سوء استفاده جنسی را از جانب کودک می‌شنوند، برخوردی حمایتی و غیرقضاوتی داشته باشند.
نگویید: «امکان ندارد این اتفاق افتاده باشد. او مرد خوبی است. اینها تصورات خودت است.»
درعوض، بدانید که هرگونه افشاگری، درخواست کمک فوری است. حرفهای کودک را باور کنید، تمام احساسات او را بپذیرید، با فرد متخلف تماسی برقرار نکنید، طبق صحبت‌های کودک گزارشی دقیق آماده کنید و از یک روانشناس آموزش دیده و متخصص کمک بگیرید.
نگویید: «ما به عمومی‌گوییم که وقتی تو پیش او می‌خوابی به فضا و حریم خصوصی نیاز داری. ما مطمئن هستیم که او به این موضوع احترام می‌گذارد.»
تصور نکنید که کودک می‌تواند مرزهای درستی را تعیین کند، به بزرگسالان «نه» بگوید، یا از نظر فیزیکی موقعیت خطرناکی را ترک کند. از کودک خود محافظت کنید. رابطه‌ای که دارد به فرزندتان آسیب میرساند را پایان دهید، حتی اگر آن فرد یک مربی، معلم، تهیه کننده تلویزیون، کارفرما، عضو نزدیک خانواده یا دوست باشد.
با گفتن این جمله که «دیگر مجبور نیستی در اطراف عمو باشی، مجبور نیستی او یا هر کس دیگری که باعث ناراحتی‌ات می‌شود را ببینی» تعهد خود را نسبت به امنیت او ابراز کنید.
نگویید، «شاید اشتباه متوجه شده‌ای. او احتمالاً داشت شوخی میکرد و تو را قلقلک می‌داد. بیا با او صحبت کنیم.»
این وظیفه شما نیست که در مورد آزار جنسی احتمالی تحقیق کنید یا از یک مجرم سوالی بپرسید. کاری که او انجام داده جرم است. متخلفان اغلب به اشتباه خود اعتراف نمیکنند. هرگونه سوء استفاده مشکوک را به سازمان مربوطه گزارش دهید.
نگویید: «خدای من چطور تونستی اجازه بدی این اتفاق بیفته؟ چرا به من نگفتی؟ من شوکه شدم!»
افشاگری‌ها معمولاً به صورت مرحله‌ای اتفاق می‌افتند. بچه‌ها اغلب وحشيانه‌ترين و ترسناک‌ترین اعمال را دیرتر گزارش می‌کنند. اگر باعث شوید که فرزندتان فکر کند که نمی‌توانید از عهده افشاگری‌های اولیه برآیید، جلوی او را برای بیان هرگونه اطلاعات بیشتر می‌گیرید. به عنوان والدین، ضروری است که سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید و حمایت و پذیرش‌تان را نشان دهید.
میتوانید بگویید، «عزیزم، من برای تو اینجا هستم. من اینجا هستم تا از تو محافظت و کمکت کنم. من حرف تو را قبول دارم. بیا با کسی صحبت کنیم که بتواند در این مورد به ما کمک کند. خیلی متاسفم برای چیزی که تجربه کردی.»
نگویید: «اما تو میدانستی که هیچکس نباید تو را لمس کند. چرا اجازه دادی این اتفاق بیفتد؟»
کودکان در این شرایط کنترل محدودی دارند. آزارگران طوری با کودک برخورد می‌کنند که به آنها اعتماد کنند، سکوت کنند و احساس ترس، یا تقصیر کنند. در این شرایط، کودکان احساسات بسیار دردناک و دشواری را، از جمله سردرگمی، تجربه می‌کنند، به خصوص اگر بدن آنها از نظر جنسی تحریک شده باشد.
در عوض، بگویید: «من می‌دانم که این موضوع باید برایت گیج کننده و دشوار باشد. تو خیلی شجاع هستی. این تقصیر تو نبوده، مهم نیست او چه گفته یا چه فکری می‌کند. من اینجا هستم تا از تو حمایت و محافظت کنم.»
این موضوع را مخفی نگه ندارید. نگویید: «بیا این موضوع را به کسی نگوییم و آن را بین خودمان نگه داریم.»
در عوض با گفتن این جمله شرم کودک را کم کنید: «تو میتوانی هر چیزی را به ما بگویی. ما بسیار متاسفیم که از تو محافظت نکردیم. ما می‌خواهیم با یک مشاور برای حمایت از تو صحبت کنیم. تو اولویت شماره یک ما هستی.»
تبدیل #Metoo به #NoMore
جنبش #MeToo یک گفتگوی جهانی در مورد آزار و اذیت جنسی، تجاوز و آزار جنسی، به ویژه در محیط‌های کار به راه انداخته است. #MeToo در سال 2017 زمانی که اتهاماتی علیه Harvey Weinstein، تهیه کننده هالیوودی مطرح شد، صدای کسانی که مورد آزار قرار گرفته بودند را تقویت کرد و آنها را تشویق کرد تا تجربیات خود را به اشتراک بگذارند. Quiet on Set به طور مشابه به بازیگران کودک قدرت داد تا صحبت کنند و بدانند که تنها نیستند.
اگرچه همبستگی تجربه و صدا در جنبش #MeToo ارزش بسیار بالایی دارد، اما زمان آن رسیده که این هشتگ را ارتقا دهیم. اکنون زمان آن فرا رسیده است که اقداماتی برای پیشگیری و در نهایت حذف این جنایات آغاز شود. ما باید از #MeToo به یک فراخوان متحد برای #NoMore حرکت کنیم.
مداینفینیت را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
اینستاگرام | فیسبوک | ایکس | یوتیوب | لینکدین
