آمارها نشان می‌دهند که بین 70تا 90 درصد مردان و 40 تا 60 درصد خانم‌ها خودارضایی می‌کنند. با این حال به خودارضایی همچنان به عنوان یک گناه نابخشودنی نگاه می‌شود. بسیاری از افراد از اعلام اینکه خودارضایی می‌کنند شرم دارند و سعی می‌کنند که آن را پنهان کنند. بسیاری از این افراد باور دارند که کارشان اشتباه است و احساس شرم و گناه زیادی بابت خودارضایی تجربه می‌کنند. اما آیا واقعا خودارضایی یک فعالیتی مضر است؟ ما در این مقاله به این سوال پاسخ می‌دهیم.
خودارضایی، یک فعالیت سالم
برخلاف دیدگاه‌های منفی که علیه خودارضایی وجود دارد، خودارضایی به هیچ وجه یک فعالیت مضر نیست. خودارضایی یک فعالیت سالم جنسی و راهی امن و راحت برای ارضای جنسی است. هیچ داده‌ای در تایید اینکه خودارضایی به بدن ما آسیب می‌رساند وجود ندارد و به صورت کلی اصلا نمی‌توان به خودارضایی به عنوان یک فعالیت آسیب‌زا نگاه کرد. خودارضایی با ترشح هورمون‌های شادی‌آور در بدن جدا از اینکه ما را به لذت جنسی می‌رساند، به بهبود حال ما نیز کمک می‌کند.
در ادامه چند مورد از باورهای غلطی که در رابطه با خودارضایی وجود دارند را معرفی می‌کنیم:
- خودارضایی باعث کوری چشم می‌شود
- خودارضایی باعث نازایی می‌شود
- خودارضایی به مغز آسیب می‌زند
- خودارضایی باعث رشد مو در کف دست‌ها می‌شود
خودارضایی چه زمانی چالش آفرین می‌شود؟
درست است که خودارضایی یک فعالیت سالم جنسی است اما این فعالیت گاهی اوقات می‌تواند چالش‌زا باشد. گاهی اوقات افراد به صورت اجبارگونه به خودارضایی روی می‌آورند، بدون اینکه از آن لذت خاصی ببرند. در واقع در این شرایط خودارضایی دیگر صرفا یک فعالیت جنسی نیست، بلکه راهی برای فرار از اضطراب‌های روزمره است. البته ذکر این نکته نیز ضروری است که کاهش تنش و اضطراب از فواید خودارضایی است. اما گاهی اوقات افراد برای روبرو نشدن با اضطراب‌شان دائما به خودارضایی روی می‌آورند. در چنین شرایطی خودارضایی می‌تواند فرد را وارد یک چرخه باطل کند و عملکرد روزمره او در زندگی را نیز مختل کند.
خودارضایی زمانی بیشتر از قبل چالش‌زا می‌شود که با باورهای فرد در تضاد باشند. بسیاری از افراد باورهای مذهبی شدیدی دارند و با هر بار خودارضایی تا حد زیادی درگیر احساس شرم و گناه می‌شوند. این افراد هر بار با خود عهد می‌کنند که دیگر خودارضایی نخواهند کرد. و با هر بار شکسته‌‌شدن این عهد به شدت درگیر احساس عجز، ناتوانی، گناه و پشیمانی می‌شوند.
خودارضایی در زندگی زناشویی
زندگی زناشویی یکی دیگر از حوزه‌هایی است که خودارضایی می‌تواند در آن چالش‌زا باشد. بسیاری از زوجین با این مسئله درگیر هستند و خودارضایی طرف مقابل‌شان را لزوما نشانه‌ای از یک ضعف در خودشان و یا رابطه‌شان می‌دانند. با این حال ما باید بدانیم که خودارضایی صرفا مختص افراد مجرد نیست و افراد متاهل و یا افرادی که در رابطه هستند نیز می‌توانند خودارضایی کنند. خودارضایی یکی از طرفین در رابطه لزوما به این معنا نیست که آن رابطه رضایت‌بخش نیست. ما انسان‌ها نیازها، ترجیحات و فانتزی‌های متعددی داریم و این کاملا طبیعی است که گاهی اوقات خودارضایی را به سکس ترجیح دهیم. سکس یک فعالیت دو نفره است و به آمادگی زیادی نیاز دارد. اما خودارضایی یک فعالیت تک‌نفره است و به آمادگی خاصی نیاز ندارد. فارغ از این موضوعات نیز رابطه جنسی دونفره قرار نیست که نیاز ما به خودارضایی را از بین ببرد و این کاملا طبیعی است که افراد متاهل نیز گاهی خودارضایی کنند و از آن لذت ببرند.
سخن نهایی
برای جمع‌بندی باید ذکر کرد که خودارضایی یک فعالیت سالم و امن جنسی است و داده‌ها باورهای غلط مرتبط با آن را رد می‌کنند. خودارضایی به بدن و مغز آسیبی نمی‌رساند و فواید زیادی را نیز می‌تواند برای ما داشته باشد. با این حال به این نکات هم باید توجه کرد که خودارضایی اجباری می‌تواند با مختل‌کردن عملکرد افراد به آن‌ها آسیب بزند. خودارضایی همچنین اگر با باورهای افراد در تضاد باشد می‌تواند برای آن‌ها چالش‌زا باشد. خودارضایی افراد متاهل نیز می‌تواند برای آن‌ها چالش‌زا باشد. در هر کدام از این شرایط ذکرشده ما می‌توانیم از کمک یک روانشناس بهره ببریم.
